LOFAR is een radiotelescoop die werkt met de laagste frequenties die vanaf de aarde aargenomen kunnen worden. Met LOFAR kunnen astronomen miljarden jaren terug kijken, naar de zogenaamde ‘Dark Ages’, de periode voordat de eerste sterren en sterrenstelsels gevormd  werden. LOFAR is de eerste radiotelescoop die gebruikmaakt van een groot aantal kleine sensoren in plaats van een klein aantal grote schotels zoals tot nu toe gebruikelijk was. De belangrijkste redenen om deze nieuwe richting in te slaan zijn: In het bereik waarin LOFAR werkt (laagfrequente radiosignalen), zijn grote aantallen simpele en goedkope dipoolantennes, opgesteld in grote meetclusters, even bruikbaar ls grote en zeer kostbare schoteltelescopen.

Het kerngebied van LOFAR, met daarin de sensoren, is ook ontwikkeld als natuurgebied. Het riviertje en andere waterlopen die door het gebied stromen, zijn verlegd om de ontwikkeling te bevorderen van een moeraslandschap met daarin een grote verscheidenheid aan grassen en kruiden die aantrekkelijk zijn voor diverse soorten vogels, vlinders en insecten. Meer dan 360.000 kubieke meter grond is verzet om een moeras met stroompjes en beekjes te creëren, met hoger gelegen plekken waar de LOFAR stations staan. Door de aanleg van dit natuurgebied zal er verder weinig ontwikkeling plaatsvinden in het gebied, een wens van zowel wetenschappers als milieuorganisaties.